W trosce o zwiększenie bezpieczeństwa na rybnickich drogach, postanowiliśmy umożliwić przeprowadzenie testu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu każdej zainteresowanej osobie.
Badanie jest bezpłatne, a funkcjonariusz, który je przeprowadza, poinformuje Państwa o wyniku przeprowadzonego testu.
Przypomnijmy, że prowadzenie samochodu przez kierowcę, którego zawartość alkoholu we krwi zawiera się od 0,2 do 0,5 promila (bądź od 0,1 do 0,25 mg w 1 dm³ wydychanego powietrza), to jest to stan po spożyciu alkoholu. Taki kierowca popełnia wykroczenie. Jeżeli zaś zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila (odpowiednio 0,25 mg w w 1 dm³ wydychanego powietrza) to jest to stan nietrzeźwości, a osoba kierująca pojazdem popełnia wówczas przestępstwo.
Pamiętajmy, że tylko racjonalne i zdroworozsądkowe podejście do tego problemu może uratować komuś życie. Zatem sprawdźmy swój stan trzeźwości nim zdecydujemy się wsiąść za kierownicę po zakrapianej imprezie.
Mieszkańcy naszego miasta sprawdzają swoją trzeźwość w Komendzie Straży Miejskiej w Rybniku już od dłuższego czasu, w związku z tym zdecydowaliśmy się na publikację tej informacji, by dotrzeć do wszystkich zainteresowanych.
Dotychczas rybniczanie najchętniej korzystali z alkomatu w weekendy, a zwłaszcza w niedzielne poranki.
W sklepach dostępne są jednorazowe testery na zawartość alkoholu w organiźmie, jednak jak nie dają one 100 % pewności co do wskazanego wyniku.
czytaj »
Według ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, straż miejska może odholowywać pojazdy tylko w ściśle określonych przypadkach. Na przykład, gdy pojazd pozostawiony jest w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu. Pojazd może zostać odholowany również wtedy, gdy jego stan techniczny zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania ochrony środowiska, słowem nosi znamiona wraku. Warto wspomnieć, że pojazdy mogą zostać odholowane jedynie wtedy, gdy zostały pozostawione na drodze publicznej, w miejscach, gdzie obowiązuje strefa zamieszkania lub strefa ruchu.
Warto wspomnieć, że holowanie pojazdu to ostateczność. Gdy tylko otrzymamy informację o samochodzie, który nosi znamiona wraku, funkcjonariusze próbują nawiązać kontakt z jego właścicielem oraz zobowiązują do jego usunięcia go na własną rękę. Jeśli nasze działania nie przyniosą pożądanego rezultatu, wówczas wydaje się dyspozycję do odholowania pojazdu.
Odholowane pojazdy z terenu Rybnika trafiają na miejski parking strzeżony przy ul. Jankowickiej, prowadzony przez Rybnickie Służby Komunalne. Koszty odholowania spadają na właściciela i wynoszą: za usunięcie roweru lub motoroweru - 90 zł., zaś każda doba przechowywania to koszt rzędu 16 zł. Motocykle 177zł za usunięcie i 21 zł za dobę przechowywania. Natomiast jeśli chodzi o pojazdy o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony, wtedy koszt odholowania pojazdu może wynieść do 388 zł, a doba przechowywania takiego pojazdu to kwota 32 zł.
Co zrobić w przypadku, gdy nasz pojazd zostanie odholowany? Po pierwsze należy zadzwonić do Straży Miejskiej lub Policji w celu upewnienia się, czy samochód na pewno został odholowany. Następnie podczas rozmowy z dyżurnym uzyskamy dokładny adres parkingu strzeżonego, na którym stoi odholowany samochód oraz poznamy procedurę i warunki odebrania pojazdu.
W minionym miesiącu rybniccy strażnicy doprowadzili do usunięcia m.in. zielonej Mazdy, która od dłuższego czasu stała na jednym z parkingów przy ul. Plebiscytowej. Pojazd miał wybitą prawą boczną szybę, a na siedzeniu kierowcy leżał sporej wielkości kamień mogący świadczyć o tym, że do samochodu ktoś próbował się włamać. Prócz tego pojazd nosił wyraźne ślady kolizji, świadczyły o tym uszkodzona maska i reflektory. Zajmująca się sprawą dzielnicowa skontaktowała się z właścicielem i zobowiązała go do usunięcia wraku.
Jak do tej pory jedyny w tym roku przypadek, kiedy to strażnicy byli zmuszeni wydać dyspozycję usunięcia pojazdu miał miejsce w czerwcu. Wtedy to, z jednego z osiedlowych parkingów przy ul. Chabrowej funkcjonariusze odholowali pojazd, który pozostawał tam od dłuższego czasu nieużytkowany, w dodatku bez tablic rejestracyjnych. Pojazd ten nosił znamiona wraku, a ponadto utrudniał prowadzenie robót ziemnych prowadzonych w tamtym czasie w owym rejonie. Próby kontaktu z właścicielem auta nie przyniosły rezultatów, samochód został więc usunięty na jego koszt.
czytaj »
Kaukaskie barszcze to największe rośliny zielne na świecie. Zazwyczaj osiągają wysokość ok. 3 m, jednak potrafią dorastać do 4-5 m, a nawet i więcej. W pierwszym roku wyrastają jedynie rozłożyste rozety liściowe, w kolejnych latach rośliny wykształcają długie pędy kwiatowe.
Barszcz Sosnowskiego i barszcz olbrzymi wykształcają okrągłe, głęboko bruzdowane łodygi, o 3-6 międzywęźlach. Osiągają one u podstawy grubość ok 8-12 cm. Rozgałęziają się u góry. Puste wewnątrz.
Liście kaukaskich barszczy są bardzo duże (odziomkowe i dolne łodygowe trójlistkowe), dorastają do 2 m i więcej, przy czym blaszki liściowe osiągają rozmiar 1,2-1,5 metrów. Barszcz Sosnowskiego posiada liście odziomkowe słabiej podzielone o bardziej tępych odcinkach niż w przypadku barszczu olbrzymiego.
Barszcz Sosnowskiego i barszcz olbrzymi wykształcają po kilka - kilkanaście kwiatostanów. Ogromne wielkopromieniowe baldachy (największy na osi pędu głównego 30-75 cm i kilkadziesiąt mniejszych), złożone są na ogół z kilkudziesięciu baldaszków i wyglądem przypominają wielki parasol. Białe kwiaty wydzielają charakterystyczny zapach kumaryny.
Kaukaskie barszcze wytwarzają owoce postaci rozłupni. Rozpadają się one w chwili dojrzenia na dwie płaskie rozłupki w kolorze oliwkowym.
Zarówno barszcz Sosnowskiego, jak i barszcz olbrzymi posiadają silny i gruby korzeń palowy, który rozgałęzia się w górnej części. Pojedyncze korzenie mogą sięgać nawet do 2 m głębokości, a główna ich masa znajduje się na głębokości 30 cm.
Barszcz, czy nie barszcz?
Pomimo swojego bardzo charakterystycznego wyglądu barszcz olbrzymi i barszcz Sosnowskiego niejednokrotnie są mylone z innymi gatunkami roślin. Osoby, które nigdy nie widziały kaukaskich barszczy często mylą je z innymi roślinami o dużych liściach (tj. łopian - Arctium L., podbiał pospolity - Tussilago farfara) lub rodzimym barszczem zwyczajnym (Heracleum sphondylium). Naukowa literatura wymienia także inne gatunki, które ze względu na swój wygląd są często mylone z kaukaskimi barszczami. Należą do nich: pasternak zwyczajny (Pastinaca sativa), arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica), dzięgiel leśny (Angelica sylvestris). Rośliny te dorastają do 2 m wysokości, jednak są delikatniejsze w budowie.
czytaj »
